Interesse?

Sinds 1 januari 2013 moet in niet-residentiële gebouwen met een totale bruikbare vloeroppervlakte van meer dan 500 m² die frequent door het publiek worden bezocht, een energieprestatiecertificaat uithangen op een opvallende plaats, die duidelijk zichtbaar is voor het publiek. Er is voorlopig geen EPC nodig bij verkoop of langdurige verhuur van een niet-residentieel gebouw, maar dat zou binnenkort veranderen.

Het diversebepalingenbesluit preciseert dat het hier gaat om ‘grote’ niet-residentiële gebouwen.

Naast de klassieke ‘grote’ niet-residentiële gebouwen, zoals kantoren, ziekenhuizen of handelscomplexen, bestaat er een categorie van kleine gebouwen, zoals winkels, dokterspraktijken of advocatenkantoren, die qua energie-uitrusting en -verbruik veel meer lijken op een standaardgezinswoning dan op een niet-residentieel gebouw als een universitair ziekenhuis. Voor die categorie introduceeert het diversebepalingenbesluit nu het ‘energieprestatiecertificaat kleine niet-residentiële gebouwen’.

Het EPC kleine niet-residentiële gebouwen beschrijft de energieprestaties van één kleine niet-residentiële eenheid. Dat is: een gebouweenheid met een niet-residentiële en niet-industriële bestemming, en een bruikbare vloeroppervlakte die niet groter is dan 500 m², waarbij het aaneengesloten geheel van niet-residentiële gebouweenheden binnen het gebouw waarvan het gebouwdeel deel uitmaakt, een bruikbare vloeroppervlakte heeft die niet groter is dan 1.000 m².

Het EPC kleine niet-residentiële gebouwen wordt opgemaakt door een energiedeskundige type A, met de software die deze energiedeskundigen nu al gebruiken voor het opstellen van het EPC voor residentiële gebouwen.

Het energiebesluit voorziet reeds dat het EPC voor niet-residentiële gebouwen ook geëist kan worden bij verkoop of langdurige verhuur van het gebouw. De minister van Energie moet nog bepalen wanneer deze verplichting ingaat. En naar verluidt zou ook deze deadline op 1 januari 2020 vallen.