Interesse?

Met het Hernieuwbare Energiedecreet van 23 maart 2018 werd artikel 97 van de toenmalige Vlaamse Wooncode gewijzigd om hernieuwbare energie binnen de sociale huisvesting te stimuleren. Sociale huisvestingsmaatschappijen kregen de mogelijkheid om een deel van hun investeringskosten in hernieuwbare-energie-installaties te recupereren van hun sociale huurders via een forfaitaire vergoeding. Of zoals het decreet het stelt: de sociale verhuurder kan een 'billijk deel van het financiële voordeel dat de huurder geniet door het gebruik van hernieuwbare energiebronnen' recupereren via een periodieke vergoeding. De regelgeving stelt waarbij wel uitdrukkelijk dat die vergoeding nooit meer mag bedragen dan het werkelijke voordeel dat de huurder in diezelfde periode heeft genoten. Daardoor heeft ook de sociale huurder voordeel bij de investering in hernieuwbare energiebronnen.

De regels zijn overgenomen in De Vlaamse Codex Wonen 2021. Ook de basis voor de berekening van de vergoeding: ‘de periodieke vergoeding kan forfaitair kan berekend worden op basis van een installatie die afgestemd is op een normaal verbruik.

De periodieke vergoeding is maximaal de som van de jaarlijkse lineaire afschrijving van de investering over de verwachte levensduur van de installatie, en de jaarlijkse financierings-, beheers-, onderhouds- en herstellingskosten naar verhouding van de periode die wordt aangerekend.

Dat verandert nu in navolging van het arrest van het Grondwettelijk Hof van 14 januari 2021 en de nieuwe tariefmethodologie van 2021-2024 van de Vlaamse Regulator van de Elektriciteits- en Gasmarkt (VREG) waarbij een einde is gemaakt aan het principe van de virtuele terugdraaiende teller. Voortaan wordt bij de berekening van de vergoeding die de sociale huurders betalen ter compensatie van het gebruik van hernieuwbare energie het werkelijke verbruik van de in aanmerking genomen.

Het werkelijke voordeel van de installatie voor hernieuwbare energie voor de sociale huurder van een woning die met een digitale meter is uitgerust, is voortaan gelijk aan de energie die verbruikt wordt op het moment dat die door de installatie wordt geproduceerd. Daarmee wordt alleen de hoeveelheid stroom bedoeld die de sociale huurder effectief heeft verbruikt van de totale productieopbrengst van de installatie.

Alleen als het technisch niet mogelijk is om de werkelijke verbruikskosten te achterhalen (bv. bij een mechanische, terugdraaiende teller of als er geen individuele teller is per huishouden) zal nog gebruik worden gemaakt van een forfaitaire vergoeding. De Vlaamse regering zal in een later besluit nog de gevallen bepalen waarvoor die forfaitaire vergoeding van toepassing is en de investeringskosten die als begrenzing voor de periodieke vergoeding gelden, vaststellen.

Het wijzigingsdecreet van 6 mei 2022 heeft retroactief uitwerking vanaf 1 maart 2021 (mits een beperkte uitzondering). Dat is de dag waarop het arrest van het Grondwettelijk Hof in het Belgisch Staatsblad is verschenen en in werking is getreden.