Interesse?

Volgens het nieuwe Organisatiebesluit mogen er in het Brussels gewest ten hoogste 24 erkende sociale verhuurkantoren zijn. Op dit ogenblik telt Brussel 23 erkende svk’s en de Brusselse minister van Huisvesting Céline Fremault werkt aan de erkenning van een 24e kantoor, een zogenaamd ‘Sociaal Studentenverhuurkantoor’, dat zich specifiek zou richten op studenten, op zoek naar een betaalbaar kot.

Door de uitbreiding van het doelpubliek, wordt het erkenningsdossier van een svk een pak dikker. Het Organisatiebesluit somt alle documenten op die bij de aanvraag tot erkenning moeten worden voorgelegd. Zoals: een inventaris van het patrimonium – met vermelding van het type woning –, een territoriaal dekkingsplan, een afschrift van de samenwerkingsakkoorden die gesloten werden met de gemeenten of OCMW’s, de berekeningswijze van de huurprijs, de kwalificaties van de personeelsleden, enz.

Een erkenning wordt nog steeds toegekend voor ten minste 1, en ten hoogste 5 jaar, en kan verlengd worden.

Volgens het Organisatiebesluit kunnen er maximaal 24 svk’s erkend worden, maar het besluit zelf laat toe om van die regel af te wijken als de overtollige erkenning toelaat om in een bepaalde gemeente aanzienlijk meer woningen te kunnen aanbieden, waar dat aantal tot dan onder de 100 lag, of als de extra erkenning toelaat om voldoende woningen te kunnen aanbieden met specifieke eigenschappen of bestemd voor een specifiek publiek. En de besluitgever denkt dan aan woningen met een bepaalde minimumomvang, woningen die toegankelijk zijn voor gehandicapte personen, of woningen die zich richten op studenten of voormalige daklozen.

Het sociaal verhuurkantoor kan zowel de verhuur, als het beheer van woningen overnemen van privéverhuurders, om die woningen dan te kunnen aanbieden aan het eigen publiek. Het besluit zou daarvoor nieuwe modelcontracten moeten bevatten in bijlage, maar die bijlagen werden niet opgenomen in het Belgisch Staatsblad.

De in huur of in beheer genomen woningen worden op hun beurt ter beschikking gesteld van het eigen doelpubliek via huur- of onderverhuurovereenkomsten, bewoningsovereenkomsten, of studentenhuur- of -onderverhuurovereenkomsten, waarvan de modellen evenmin gepubliceerd werden…

Het besluit gaat wel dieper in op de veiligheids- en gezondheidsvoorschriften waaraan de te verhuren woningen moeten voldoen, en dan vooral op de minimumoppervlaktes volgens het aantal bewoners, en de mogelijkheid om daarvan af te wijken voor – bijvoorbeeld – studentenkamers.

Het subsidieluik beschrijft de jaarlijkse werkingsmiddelen en de afwijkende regimes voor svk’s met minder dan 20, 50, of 100 woningen.

De minister kan de erkenning van een svk intrekken of niet vernieuwen. Het nieuwe besluit zegt wat er dan moet gebeuren met de lopende contracten.

Tegen de beslissingen tot weigering van de erkenning, intrekking van een lopende erkenning, of niet-vernieuwing van een erkenning kan beroep worden ingesteld bij de Brusselse regering. Ook dat aspect is nieuw.

De Brusselse regering richt een begeleidingscomité op, dat belast wordt met “het opvolgen van de sociale verhuurkantoren”. Het comité kan aan de minister “alle adviezen of aanbevelingen verstrekken dat het nodig acht”.

Het besluit bepaalt ook dat er een werkingstoelage wordt toegekend aan de Federatie van Sociale Verhuurkantoren, op voorwaarde dat minstens 80% van alle Brusselse svk’s bij deze sectororganisatie is aangesloten.

Het Organisatiebesluit rondt af met een stel afwijkende regels voor studentenwoningen en woningen die bestemd zijn voor gehandicapte personen.

Een erkend svk mag ten hoogste 10% van zijn woonpatrimonium voorbestemmen voor gehandicapte personen.

Ook voor studentenwoningen was er oorspronkelijk zo’n drempel opgelegd, maar die is in de definitieve versie verdwenen. Nu is het zelfs mogelijk om svk’s te erkennen die zich volledig op studentenkamers en gemeenschapsvoorzieningen voor studenten toeleggen, onder de benaming ‘sociaal studentenverhuurkantoor’ of , in het Frans, ‘Agence Immobilière Sociale Étudiante (AISE)’.